Z TRADYCJĄ NAM PO DRODZE

W połowie marca za oknami szaro, ponuro, deszczowo. Miesiąc udowadnia prawdziwość ukutego o nim przysłowia; „w marcu jak w  garncu” i warzy nam wiosenno- zimową potrawę z przewagą tego pierwszego składnika, niestetyż...

W salach lekcyjnych PSP Popielów jednak radośnie, kolorowo słonecznie. Duch artyzmu i kreatywności 17 marca zagościł we wszystkich klasach. Opiekunki Samorządu Uczniowskiego; mgr Sylwia Gallus, mgr Beata Sowa i mgr Justyna Czupryk zorganizowały konkurs na najpiękniejszą pisankę wielkanocną i tego dnia mali artyści udowodnili bogactwo swej wyobraźni i siłę tradycji. Pod okiem swych wychowawczyń wyczarowywali istne dzieła sztuki. Jajka- na szczęście- były styropianowe, stąd wytrzymywały dzielnie malowanie, dziobanie, nakłuwanie, oklejanie i nie pękały w silnie przytrzymujących je łapkach rozemocjonowanych procesem twórczym uczniów.

Owalne piękności pojawiły się na cudownie wyczarowanym w   szkolnym korytarzu wiosennym trawniku i syciły oczy feerią barw. Podziwiający przedzierzgnęli się z twórców w członków jury i po chwilach kontemplacji oddali swój głos na najpiękniejszą. Do jury dołączyli wychowawcy, nauczyciele i dyrektor szkoły. Niełatwo było wybrać. Postawić na klasycznego kurczaka czy surrealistyczną bąbelkową piłkę, docenić ekologiczny minimalizm formy czy barokowy przepych świecidełek? A przecież, jak mawiali starożytni mędrcy, o gustach się nie dyskutuje… Wybierano więc sercem... Wielkim, czułym, kochającym, więc.. na podium wturlało się aż siedem ozdób! Ich autorzy to zdobywcy

I miejsca

Alan Wróblewski- klasa 2b

Wiktor Kilian- klasa 2b

II miejsca

Lena Szpajcher – klasa 2a

Sara Chrząstek- klasa 2a

Anita Głowacz – klasa 3a

III miejsca

Julia Giesa- klasa 1b

Alicja Stasch- klasa 2b

Zwycięzców zapewniamy, że niespodziewankowe nagrody ich nie ominą i trafią do ich rąk po powrocie do szkoły.

Powrotu tego wypatruje z niecierpliwością Anhelina Bureha z klasy 3b od niedawna ucząca się w naszej szkole i przebywająca w Polsce. Z    radością w głosie mówi;” Po raz pierwszy w życiu robiłam pisankę, nie znałam tego zwyczaju. Zapomniałam zrobić zdjęcie, a chciałam pokazać rodzicom moją pracę. To była świetna lekcja. Koledzy opowiadali, jakie u nich są tradycje wielkanocne. Podobały mi się nasze pisanki- były takie kolorowe! Chciałam na nie wszystkie zagłosować .”

Z tradycją, jak widać, zawsze nam po drodze. Łączy wczoraj z dziś, minione z  przyszłym i- co najważniejsze- nas.

A Anhelinie nadmieńmy, że mamy w zanadrzu jeszcze cudowny wielkanocny zwyczaj związany z zającem przynoszącym łakocie. Warto pielęgnować tradycje. Właśnie tak!